Gdzieś w odwiecznych ciemnościach,

Śpią motyle.

Nawet błekitne niebo

 Nie wie czemu tak jest.

Świat ten sypie się  jak poztarzały blok.

Chcę choć raz polecieć.

Ten tylko jeden raz, tak bardzo tego chcę!

Spotkać tego, kogo pokochałam.

Śmierć ceną jest, za pełnią życią chęć,

Tylko tak,osiągniemy dla nas upragniony raj.

Ty i ja spełnimy marzenia

  przekraczając tę czerwoną rzekę.

Dzieci, tak bardzo przypominają kwiaty

A te zakrwawione przemijających wojów.

Ty i ja odnajdziemy to pewnego dnia,

   i osiągniemy wtedy prawdziwy raj.

Wszystkie dotąd wylane łzy, powrócą znów na dno morzą.

Czy będziesz wystanie zapomnieć wysztkie swoje pomyłki bóle? 

Samotność rozpryśnie się od ciepła tych ukochanych warg.

W głowie mojej ciągle jest, ta obietnica z przed lat

Złożona osobie, którą bronić chcę!

Dzieci, tak bardzo przypominają kwiaty

A te zakrwawione przemijających wojów. 

Pewnego dnia, ty i ja uda się w końcu nam  

Odnaleść ten długo poszukiwany raj!

Dzieci, tak bardzo przypominają kwiaty

A te zakrwawione przemijających wojów.

Ty i ja odnajdziemy to pewnego dnia

I osiągniemy wtedy prawdziwy raj